Bazen küçük bir söz yakar içini

Küçüklüğü değil, manasındaki derinliğidir seni asıl acıtan

Tıpkı başka küçücük bir sözün, sende uyandırdığı derin mutluluk gibi

Aşk gibi...Dost gibi...







Bir gönül bahçem var

İçine türlü sözler ektim

Süsledim papatyalarla, yeri geldi yabani otlarla

Kimi zaman kokladım, solu verdi

Kimi zaman izledim, filiz verdi

Yeri geldi bakmaya kıyamadım

İçine dost kattım bahçemin

Dost bildiklerim de oldu. Anlamadılar ektiğim sözleri.

Dedim ki sonunda, anlamasada boşver.

Dök içini yaradanına

Aç ellerini Aşk'a







Yüreğim fısıldadı bana

Şu dünyada yüreğini yakan dost dediklerini bırak

Yüreğine serinlik veren bir dost ara dedi

Dost..Dost..Dost dedim, Gel dedim.

Dost fısıldadı bana, sevgiyle karşıladı beni.

Anladım ki suretiyle, maddeyle değil

Yüreğiyle, sevgi ile yanında olan

Konuşmadanda konuşabilen ruhlarmış gerçek dost olan



__arzu-keş__