..

yine kestiniz yolumu

kırıldı kanatlarım

ağır yaralanmış iki bacak gibi bekliyorum

bu yorgun ruhum sığmıyor artık bedenime

ruhum en koyu, en derin maviliklerde

kendi kıyametimi yaşıyorum

yoruldum

yoruldum

ne sanıyorsunuz kendinizi

kimsiniz

nesiniz

hasta yıllarınızın ilacı ben değilim

kırılmıyorum artık

parçalanıyorum

görmüyorsunuz

görmüyorsunuz

çıkardım maskeyi

bir kibrite bakar, yakıyorum artık

ellerimi kavuşturdum birbirine

kimseye dokunmadan

kendi göçüme başlıyorum...yol benim

__arzu-keş__