24 Mart 2011 Perşembe


Bir yanım toprak oldu, bir yanım gökyüzü. Kendi öğüdümü dinledim, Dinledim! Kimsenin bağına bahçesine göz dikmedim, kimseden dilenmedim. Bildim, gördüm, kendimce paylaştım. Kalbim pusulam oldu. Gülümsemeler yanlış anlaşıldı, sözler yanlış yorumlandı. Saygı, anlayış başka kalıplara sığdırıldı. Yürek abartılmış sözlere maruz , anlamsız arayışlara şahit. Ne kadar anlatmaya çalışırsan çalış. Herkez kendi bildiğini okudu da, sözler havada asılı kaldı. İncindi naif yanım, her dokunuş bir iz bıraktı. Topladım yamalı yüreğimi, çıplak ayaklarla yürüdüm varlık okyanusuna. Adım adımdım, biçim biçim.
__arzu-keş__